De jan-van-genten van de Farewell Spit

Met een lengte van 35 kilometer is de Farewell Spit, aan de noordwest-punt van het Zuider Eiland van Nieuw-Zeeland, de grootste natuurlijke zandtong in de wereld. Vanaf Cape Farewell strekt deze tong zich in oostelijke richting uit. Halverwege de Spit, iets voorbij de vuurtoren bevindt zich de grote jan-van-gent kolonie. In tegenstelling tot de andere plaatsen in Nieuw-Zeeland, Muriwai en Cape Kidnappers, nestelen de vogels hier niet hoog op de rotsen, maar in de duinen. Naast de sierlijke Gannet komen er nog zo'n 90 andere vogelsoorten voor. Herhaaldelijk is de Farewell Spit in het (wereld)nieuws vanwege de stranding van walvissen, zo ook helaas weer in februari 2017. Het unieke natuurgebied van de Farewell Spit staat onder bescherming van het Department of Conservation en is niet vrij toegankelijk.

De historie van de kolonie op Farewell Spit is betrekkelijk jong, want pas sinds het begin van de tachtiger jaren van de vorige eeuw begonnen de vogels hier in bescheiden aantallen te nestelen. In 1983 werden er 70 gentenparen geteld. In 2000 omvatte de kolonie zo'n 3000 volwassen vogels.

Abel Tasman was  in december 1642 de eerste Europeaan die de 'Spit' in het oog kreeg, al noemde hij dat "Sand Duining Hoeck". Captain James Cook, gaf het gebied in 1770 de naam "Cape Farewell". De Maori naam Onetahua betekent "opgehoopt/opgestoven zand" en is daarmee het meest passend.

Hiernaast: Satellietfoto van Cape Farewell en Farewell Spit.
Bron: National Geographic Interactive MapMaker 2014.

De jan-van-genten maken boven het warme zand volop gebruik van het grondeffect, waarbij de vleugeltips tot op slechts enkele centimeters over het witte zand scheren. Dit gevoegd bij de van nature nieuwsgierige vogel, maakt het fotograferen van de gent tot een bijzonderheid. De genten vliegen af en aan met nestmateriaal of voedsel en het lijkt alsof ze de fotograaf graag een pleziertje gunnen, door op korte afstand laag over het strand te scheen. Jammer dat de fototijd per dag tot zo'n 20 minuten beperkt is, al kunnen de vogels elders langs het strand ook nog goed worden bewonderd.

Farewell Spit Ecotours

Farewell Spit Ecotours in Collingwood is de enige organisatie, die het gebied voor excursies kan betreden. Men biedt diverse mogelijkheden, maar de 'Gannet Colony Tour' is zeker aan te bevelen. De excursie duurt dik 6 uren. Daarvan worden er 20 minuten doorgebracht in de duinen en het strand bij de kolonie. Al is de kolonie zelf niet echt van dichtbij te aanschouwen, de vogels zelf kunnen tijdens het af- en aanvliegen zeer goed en soms van heel dichtbij geobserveerd én gefotografeerd worden. De excursie staat onder deskundige begeleiding van een ervaren gids. 

In tegenstelling, tot dat de naam 'Gannet Colony Tour' doet vermoeden, is er niet alleen aandacht voor de gent, maar ook voor de andere fauna en flora van dit bijzondere natuurgebied. Dat geldt ook voor de natuur onderweg tussen Collingwood en het begin van de Farewell Spit. Met name de Rautaniwha- en Pakawau Inlet zijn vooral bij laag water een waar paradijs voor foeragerende vogels, waaronder honderden zwarte zwanen. De gids, in ons geval Tim Rowe, neemt alle tijd en ruimte voor een fotostop.

De Farewell Spit bestaat uit een duinenrij van bijna 40 kilometer lengte. Sommige duinen zijn bijna 20 meter hoog. Bij helder weer is de Taranaki vulkaan aan de andere kant van de zee, een afstand van zo'n 165 kilometer.

Collingwood is een geschikte uitvalsbasis  voor onder andere de Whanganui Inlet, Cape Farewell en natuurlijk de Farewell Spit. Er is een hotel, een kleine supermarkt, café en een camping. In de hoofdstraat bevindt zich het kantoor van de Farewell Spit Eco Tours, op een paar minuten lopen is de ingang van de Collingwood Camping Ground. Een aanrader, evenals trouwens de camping in Puponga.

Klik hier voor de website van Farewell Spit Ecotours