Duxford beschikt over twee startbanen, de verharde hoofdstartbaan 06-24, met een lengte van 1503 meter, en de tussen deze baan en het publieke gedeelte gelegen 06-24 gras strip van 880 meter. Afgezien van het feit, dat de zon een groot deel van de dag 'verkeerd' staat, zijn de fotomogelijkheden op de grasbaan het meest uitgebreid. Afhankelijk van de persoonlijke voorkeur is het mogelijk de vliegtuigen op het gras en in de lucht te fotograferen. Start en landingsfoto's kunnen hier heel fraai worden. Verder is er langs het hek een keur aan mogelijkheden. Op door-de-weekse dagen, wordt er vooral door de technici van The Fighter Collection, Historic Flying/ARCo gewerkt aan de vliegwaardige toestellen, hetgeen vaak aardige foto's oplevert.
RWY 24R / RWY 24 Grass
Stephen Grey in Spitfire Vb EP120 vlak voor de landing op 24-Grass.
De beide uiteinden van de gras startbaan zijn fotografisch gemakkelijk bereikbaar. De mooiste plaatjes zijn aan de oostkant van het vliegveld te maken. Bij westenwind komen landende vliegtuigen daar laag en op zo'n 100 meter van het hek langs, zoals de Spitfire Vb hiernaast. Vanaf ongeveer 15.30 uur (Britse zomertijd) begint het licht hier beter te worden. Met een klein beetje geluk zijn de foto's 3/4 van voren te nemen. Een paar seconden later zijn de vliegtuigen goed van opzij te fotograferen. Ook oplijnende toestellen, zoals de nieuwe P-40F (rechtsonder) kunnen zo redelijk vanaf deze plek gefotografeerd worden. Tijdens de vliegshows zijn dit soort plaatjes echter bijna niet te maken, vanwege het grote aantal geparkeerde vliegtuigen op de achtergrond.
De Spitfire Vb (hierboven) zit hier in de laatste fase van haar rechterhand circuit. Boven de heg is de snelheid teruggebracht, waardoor het mogelijk (en vaak ook nodig) is om een zo laag mogelijke sluitertijd te kiezen. Deze foto is gemaakt met 1/250 (en F14 bij ISO200). Een nog lagere sluitertijd wordt iets kritieker, maar kan wel. De brandpuntsafstand is 400mm*. De foto is lichtelijk bijgesneden. Voor de landing op RWY-24R is zowel een rechter- als een linkerhand circuit toegestaan. Tijdens vliegshows, én zeker tijdens Flying Legends, wordt echter alleen een linkshandig circuit gebruikt. Voor de 06 is dat dan alleen rechts.
Tweezitter PV202 vlak voor de landing op 24-Grass.
P-40F lijnt op voor de start vanaf 24-Grass.
RWY 06L / RWY 06 Grass
Op de 'Fowlmere'-kant van het vliegveld, ter hoogte van de 'Hold-06' kan een zelfde soort foto's worden gemaakt als op de andere kant van de grasbaan. Alle toestellen, ook die vanaf de verharde 06 starten, moeten op dit punt op toestemming wachten. Dit moment biedt veelal genoeg tijd voor een goede foto. Landende vliegtuigen zijn hier ook goed te fotograferen. Ook hier geldt weer, dat het licht pas na half vier goed begint te worden. Het is te overwegen vanaf de 'Tank Bank' te fotograferen. Deze wal rondom het tank circuit van de Land Warfare Hall is zo'n twee meter hoog en biedt een aardig zicht en een interessante hoek. Doorgaans is een objectief met een brandpuntsafstand van zo'n 250mm* voldoende. De afstand vanaf de 'Tank Bank' tot de centreline van 06L is slechts 75 meter. Helaas wordt deze locatie tijdens de twee Legends vliegdagen afgesloten. De dagen voorafgaande aan de show is de Tank-Bank echter wel toegankelijk.
Een voorbeeld van een foto vanaf de 'Tank Bank': een landende Tiger Moth van Classic Wings. De foto is gemaakt met 280mm* (1/125 met F13, ISO200). Classic Wings vliegt tijdens het seizoen met (minimaal) twee Tiger Moths en twee Dragon Rapides vanaf Duxford.
De HA-1112M1L Buchon is vanaf de tankwal gefotografeerd met een brandpuntsafstand van 250mm* (1/125 met F13, ISO200). De Seafire F.XVII SX336 vloog er bij deze 250mm* bijna compleet uit. (1/320, F13 bij ISO200).
RWY 24L / RWY 24 Hard
Fotograferen op de hoofdstartbaan van Duxford is een iets ander verhaal, omdat de afstand van het hek tot aan de centreline van de baan op de oostkant minimaal 230 meter bedraagt. Op de westkant, vanaf de 'Tank-Bank' is dat iets minder dan 200 meter. Het spreekt voor zich, dat de wat kleinere toestellen, zoals een Mustang of Spitfire te klein in het beeld 'vallen', maar een C-47 of een B-17 is redelijk beeldvullend. Het fraaie glooiende landschap op de achtergrond, dat zo kenmerkend voor Duxford is, is op show dagen doorgaans het beste aan de westzijde van het vliegveld in beeld te krijgen. Op deze kant is de kans op 'verstoring' door op de zuidzijde geparkeerde vliegtuigen aanmerkelijk kleiner dan aan de M-11 motorway kant (oostkant) van het vliegveld. Bovendien zijn de meeste grotere toestellen tijdens de start op 3/4 lengte van de baan wel los, zodat in nagenoeg alle gevallen de kleurige velden en bossages het plaatje verfraaien. Hierin is Duxford onovertroffen.
B-17 'Pink Lady'
De 'Dakota Norway' in de start vanaf de hoofdbaan 24.
Zowel de B-17 als de Noorse Dakota is gefotografeerd met de volle 400mm* bij 1/320, F13 (ISO 200). Beide foto's zijn iets bijgesneden.
RWY 06R / RWY 06 Hard
Bij gebruik van deze baan, is het aan te raden een plekje halverwege de startbaan te kiezen, want de oplijnende vliegtuigen zijn op de kop van 06R het meest moeilijk te fotograferen. Bovendien is de achtergrond erg 'rommelig' en tijdens showdagen staan daar meestal bezoekende toestellen geparkeerd. Een plekje op de Tank Bank is aan te raden. Overigens kunnen uittaxiënde vliegtuigen hier goed worden gefotografeerd.
De Lufthansa Ju 52 in de landing op RWY-06R.
Op het platform
De twee grote platforms, aan weerszijden van de verkeerstoren, bieden ook op door-de-weekse dagen ruime fotomogelijkheden. Soms is het even wachten tot de zon goed staat, het glooiende 'Duxford' landschap op de achtergrond blijft blijft onovertroffen. Links: de CA-18 Mustang Mk.22 van Rob Davies wordt getankt.
Rechts: de 'eigen' vliegers, zoals hier John Romain, weten precies hoe de mooiste plaatjes in de tas geslingerd kunnen worden. De Buchon komt terug van een trainingsvlucht, vlak langs het hek, richting de ARCo hangar. Doorgaans is een standaard objectief of een kleine zoom hier meer dan voldoende.
Een top plek....
De, in mijn ogen, allerfijnste fotoplek op Duxford is aan het hek op de oostkant van het vliegveld. Deze plek biedt niet alleen een mooi uitzicht over het vliegveld, maar is ook voor de fotografie uitzonderlijk. De afrastering staat hier op de rand van de taxibaan, die door bijna alle vanaf de beide 24-banen startende toestellen wordt gebruikt. Ook komen hier de vliegtuigen van Historic Flying en ARCo vlak voor je langs. Voor de op de 24-Grass binnenkomende vliegtuigen is dit eveneens een topstek, maar helaas pas na 15.30 uur, wanneer de zon enigszins goed begint te staan. De 'eigen' vliegers zorgen meestal voor een extra toegift, door laag van achter de 'Superhangar' (nu AirSpace geheten) binnen te komen.
Nick Grey van The Fighter Collection komt laag van achter de AirSpace (superhangar) aangestormd.
De Buchon van Spitfire Ltd vlak voor de landing op 24R.
'Rats' komt terug van een trainingsvlucht in Spitfire XVI TD248.
John Romain in de laatste fase van de landing op 24-left. De Mark Ia flares bij ongeveer 140 kilometer per uur. Met een klein beetje geluk levert een sluitertijd van 1/125 toch een goed resultaat. (180mm met 1/125 seconde). Nog langzamer is nog mooier, maar uiteraard is de kans op onscherpte dan iets groter. Zeker wanneer een toestel meerdere keren op een dag de lucht in gaat, is een gokje best wel te wagen.
Het kan hier op Duxford beslist geen kwaad ogen en oren altijd goed open te hebben, want voor je het weet heb je een grommende Seafire in je nek.
* De opgegeven brandpuntsafstanden zijn in echte 'ouderwetse' millimeters.