noarderljocht.com
Historisch Duxford
Duxford werd in 1919 aan de Royal Air Force overgedragen en in de zomer van 1920 kwamen de eerste vliegtuigen, de Avro 504's, F.2b's en DH.9A's van No.2 Flying Training School naar het nieuwe vliegveld. Een paar jaar later kreeg RAF Duxford een taak in de luchtverdediging van East Anglia en de Midlands toebedeeld en kwamen de eerste jachtsquadrons op het veld aan. No.19 en 29 Squadrons kregen aan het eind van 1923 versterking in de vorm van 111 Squadron.
Als op 27 september 1918 deze foto vanuit een DH.9 van 123 Squadron, RAF, wordt gemaakt, wordt er nog druk aan het vliegveld gewerkt. De foto is in oostelijke richting genomen. Het landingsterrein bevindt zich rechts van de 'Belfast-Truss' hangars. Op de enkele hangar na, bestaan al deze hangars nog. IWM Foto Q96065.
Duxford in 1925, gefotografeerd door A.C. Beard. IWM Foto Q104573.
Hoogtepunt in de geschiedenis van dit beroemde vliegveld was uiteraard de komst van de eerste Supermarine Spitfire voor de RAF. Op zaterdag 30 juli 1938 kwam de allereerste Spitfire voor 19 Squadron, de K9792, binnen. Spoedig was het hele squadron met de nieuwe machine uitgerust en kreeg ook de tweede eenheid, 66 Squadron, de beschikking over de Spitfire. In maart 1940 volgde ook 222 Squadron. In september 1940, op het hoogtepunt van de Battle of Britain, kozen de Duxford Spitfires, onderdeel van de Big Wing, het luchtruim.
In december 1940 kreeg Duxford er met de komst van de Air Fighting Development Unit er een nieuwe taak bij. Opzienbarend was ook de komst van No. 1426 Enemy Aircraft Flight, die was uitgerust met buitgemaakt Luftwaffe materieel, waaronder een Bf 109, Bf 110, He 111 en een Ju 88.
Vanaf Duxford begon ook de Hawker Typhoon haar operationele RAF-carriere.
In december 1940 kreeg Duxford er met de komst van de Air Fighting Development Unit er een nieuwe taak bij. Opzienbarend was ook de komst van No. 1426 Enemy Aircraft Flight, die was uitgerust met buitgemaakt Luftwaffe materieel, waaronder een Bf 109, Bf 110, He 111 en een Ju 88.
Vanaf Duxford begon ook de Hawker Typhoon haar operationele RAF-carriere.
In maart 1943 maakte de RAF plaats voor de eerste eenheden van de USAAF en begin april van dat jaar streken de eerste P-47C Thunderbolts van de 78th Fighter Group op Duxford neer. Deze Fighter Group zou tot aan het eind van de oorlog op de 'Duckpond' blijven.
Duxford werd in 1947 de thuisbasis voor drie Gloster Meteor squadrons. Later tot in de jaren '50 vlogen Javelins en Hunters van 64 en 65 Squarons vanaf het vliegveld tot aan de sluiting in 1961. Daarna werd het stil, totdat in 1968 de opnamen begonnen van 'The Battle of Britain' speelfilm. Hurricanes, Spitfires én Me 109's stegen op vanaf Duxford voor het maken van deze luchtvaartklassieker.
Met de komst van het Imperial War Museum ging het snel en groeide Duxford uit tot wat het nu is: een luchtvaartmuseum van wereldklasse.
Duxford werd in 1947 de thuisbasis voor drie Gloster Meteor squadrons. Later tot in de jaren '50 vlogen Javelins en Hunters van 64 en 65 Squarons vanaf het vliegveld tot aan de sluiting in 1961. Daarna werd het stil, totdat in 1968 de opnamen begonnen van 'The Battle of Britain' speelfilm. Hurricanes, Spitfires én Me 109's stegen op vanaf Duxford voor het maken van deze luchtvaartklassieker.
Met de komst van het Imperial War Museum ging het snel en groeide Duxford uit tot wat het nu is: een luchtvaartmuseum van wereldklasse.
In Hangar 4 wordt het verhaal van de Battle of Britain verteld.
Meer over Duxford en de Battle of Britain....
|
|
Duxford nu.....
|
Het huidige Duxford is op meerdere terreinen van onschatbare waarde voor de (Britse) historische luchtvaart. Sinds de aanleg van het vliegveld in de Eerste Wereldoorlog mag het complex in omvang dan wel nauwelijks gegroeid zijn, wat de betekenis betreft, is het vliegveld, met name door de komst van het Imperial War Museum, uitgegroeid tot een instituut van wereldformaat.
In de loop der jaren is een aanzienlijk aantal organisaties op het gebied van de historische luchtvaart op Duxford neergestreken. Het merendeel van de bezoekende luchtvaartenthousiasten zal zich in hoofdzaak richten op de vliegwaardige toestellen. Zeker op vliegdagen is dat voor fotografen prioriteit nummer 1. Op vliegshow-dagen is het zelfs nagenoeg onmogelijk vanwege de drukte in de hangars te fotograferen. Op een gewone dag door de week is fotograferen heel goed mogelijk. De restauratiehangars bieden tal van mogelijkheden. Bovendien is het aanwezige personeel doorgaans zeer behulpzaam bij het maken van de gewenste foto's. Nagenoeg alle facetten van de luchtvaart, civiel- en militair, komen hier aan bod. Tevens geeft men een goed inzicht in de geschiedenis van de vliegende mens. Maar Duxford biedt meer dan alleen maar vliegtuigen. Met de opening van de Land Warfare Hall aan de westkant van het vliegveld heeft het IWM op een hoogst indrukwekkende wijze de geschiedenis van de oorlogvoering te land weten te presenteren, al ligt de nadruk (vanzelfsprekend !?) op de oorlogsvoering in de twintigste eeuw. |
Watch Office anno voorjaar 2013.
Duxford Operations Room.
|
Big Picture is de titel van een grote muurschildering van een Boeing B-17 Flying Fortress van de 92nd Bomb Group, 8th Air Force, USAAF. De B-17 werd geschilderd door S/Sgt Waldschmidt op een muur van een hut op zijn luchtmachtbasis Podington. Dit deel van de muur werd in 1989 verwijderd, geconserveerd en overgebracht naar Duxford, waar het nu in Hangar 4 is tentoongesteld.
Een Fi-103 V-1 op de lanceerinstallatie achter het American Air Museum.
Werken aan de vliegende historie.
The Fighter Collection (TFC) beheert de grootste collectie vliegwaardige warbirds van Europa. Kleiner van omvang zijn de Old Flying Machine Company (OFMC) , de B-17 Preservation Ltd (Sally B) en de Historic Aircraft Collection (HAC).
Plane Sailing Ltd vliegt de enige luchtwaardige 'Catalina' van het Verenigd Koninkrijk. Spitfire Ltd. vliegt uiteraard de Spitfire en sinds enige tijd ook een Buchon. Daarnaast voert Classic Wings tijdens het zomerseizoen rondvluchten uit met Tiger Moths en Dragon Rapides.
Op het gebied van restauratie en onderhoud van warbirds hebben zowel Historic Flying Ltd., als de Aircraft Restoration Company een wereldreputatie opgebouwd. Beide bedrijven zijn gevestigd aan de oostkant van het vliegveld. Bezoek is alleen mogelijk na voorafgaande afspraak. Rond showdagen zit men begrijpelijkerwijze vanwege alle drukte niet echt op visite te wachten. Op een doordeweekse dag is het echter nauwelijks een probleem.
De restauratie-afdeling van het Imperial War Museum zelf, is gevestigd in Hangar 5, maar heeft ook in het voorste gedeelte van de immense AirSpace een grote ruimte beschikbaar, waar het onderhoud en restauratie plaats vindt aan de grotere toestellen van de collectie. Beide ruimten zijn doorgaans toegankelijk.
Ook in de kleinere werkplaatsen achter de hangars wordt er aan vliegtuigen gewerkt. In Building 66 bijvoorbeeld is jarenlang gewerkt aan een Westland Lysander IIIa.
Plane Sailing Ltd vliegt de enige luchtwaardige 'Catalina' van het Verenigd Koninkrijk. Spitfire Ltd. vliegt uiteraard de Spitfire en sinds enige tijd ook een Buchon. Daarnaast voert Classic Wings tijdens het zomerseizoen rondvluchten uit met Tiger Moths en Dragon Rapides.
Op het gebied van restauratie en onderhoud van warbirds hebben zowel Historic Flying Ltd., als de Aircraft Restoration Company een wereldreputatie opgebouwd. Beide bedrijven zijn gevestigd aan de oostkant van het vliegveld. Bezoek is alleen mogelijk na voorafgaande afspraak. Rond showdagen zit men begrijpelijkerwijze vanwege alle drukte niet echt op visite te wachten. Op een doordeweekse dag is het echter nauwelijks een probleem.
De restauratie-afdeling van het Imperial War Museum zelf, is gevestigd in Hangar 5, maar heeft ook in het voorste gedeelte van de immense AirSpace een grote ruimte beschikbaar, waar het onderhoud en restauratie plaats vindt aan de grotere toestellen van de collectie. Beide ruimten zijn doorgaans toegankelijk.
Ook in de kleinere werkplaatsen achter de hangars wordt er aan vliegtuigen gewerkt. In Building 66 bijvoorbeeld is jarenlang gewerkt aan een Westland Lysander IIIa.
De restauratie van Lysander TT.IIIa V9312 werd op 28 augustus 2018 afgesloten met de allereerste vlucht sinds 72 jaar. Op deze dag maakte ARCo's John Romain een testvlucht vanaf Duxford. Deze bij Westland gebouwde Lysander IIIa is in de kleuren van het 225 Squadron geschilderd, zoals destijds in 1941. Het is op dit moment de enige vliegwaardige Lysander van deze fabriek. Alle andere zijn in Canada gebouwd.
Het vliegveld ligt op steenworp van het gelijknamige dorp Duxford. De twee worden van elkaar gescheiden door de M11 motorway, die hier geheel achter de vleugel van deze Buchón is verdwenen. Op de achtergrond de spits van St. John's Church.
Spitfire Vb